Wat wij jou willen vertellen over goede zorg
Cruciale thema's voor goede zorg
Familie, kinderen en naasten
Familie, kinderen en naasten vormen samen de context van een patiënt. We streven naar een contextgevoelige basishouding bij elk personeelslid: we noemen dit de contextbejegening. Dit betekent dat iedereen een even zorgzame houding aanneemt tegenover naasten als tegenover patiënten. Dit geldt niet enkel voor het zorgpersoneel, maar evenzeer voor medewerkers van de ondersteunende diensten (zoals keuken, administratie, onderhoud, …).
We beschouwen het contact met naasten niet als de unieke taak van de maatschappelijk werkers of de relatie- en gezinstherapeuten. Elke medewerker die in contact komt met naasten, kan deze persoon zorgzaam bejegenen en vanuit zijn expertise datgene aanbieden wat binnen zijn mogelijkheden ligt.
We vertrekken daarbij van het principe van de subsidiariteit: we zetten specifieke specialisatie pas in indien noodzakelijk. (bv. consult van de context bij de psychiater of relatie-en gezinstherapeut)
Een opname van een ouder kan heel wat teweeg brengen voor het gezin en de kinderen. We vinden het belangrijk de patiënt ook aan te spreken in hun ouderfunctie. Aandacht voor de situatie van de kinderen is een wezenlijk onderdeel in onze contextbenadering.
Trimestrieel worden KOPP-sessies (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen) georganiseerd. Dit om de patiënt te informeren en te sensibiliseren over de mogelijke gevolgen voor de kinderen bij opname of psychische kwetsbaarheid van de ouder. Alsook om hen aan te zetten tot het in dialoog gaan met de kinderen. We geven handvaten mee aan de ouders en zoeken samen hoe we de veerkracht van kinderen kunnen versterken.
- Twee à drie keer per jaar vindt ook een contextnamiddag plaats. De focus ligt op een interactieve kennismaking met Rustenburg voor familie, naasten en kinderen. Naast de getuigenis van een ex-patiënt, het volgen van ‘proefsessies' beeldende en psychomotorische therapie en een rondleiding, is er ook ruimte voor ontmoetingen met medewerkers en andere naasten.
- De context van patiënten is ook welkom op het infomoment voor nieuwe patiënten. Dit infomoment duurt één uur en vindt maandelijks plaats.
(Patiënten)participatie
Participatie gaat over het benutten van een unieke ervaringskennis van de patiënt met als doel de kwaliteit van zorg en leven te verhogen. Participatie is de motor, een manier om tot een meer persoonsgerichte aanpak te komen. Het is in die zin een bijzonder gebeuren, waarbij continu afstemmen op de persoon zelf belangrijk is.
Participatie kent ook verschillende vormen en gradaties. Die spelen zich af op een continuüm van ‘informeren’ tot ‘mee beslissen’.
Verantwoord omgaan met risico's
Veiligheid van patiënten staat voorop. Dit houdt in dat wij bewust omgaan met de mogelijke risico’s die verbonden zijn aan de zorg voor de patiënten die hier aanwezig zijn. Bij verhoogde spanning kan een crisis zich mogelijks uiten in extreme gedragsuitingen.
Er wordt een humane benadering vooropgesteld waarbij de autonomie van de patiënt centraal staat. De patiënten zijn mee verantwoordelijk voor hun behandeling en men gaat steeds in dialoog over wat dient te gebeuren bij een destructieve crisis.
De visie van PTC Rustenburg met betrekking tot het omgaan met risico’s is geïnspireerd op de Engelstalige term ‘Positive risk taking’, vrij vertaald is dit het verantwoord omgaan met risico’s. Onze visie gaat uit van de kansen op groei en ontwikkeling bij risico’s en als zorgverleners bieden we de ruimte hiervoor.
Vanuit de therapeutische relatie trachten we zoveel mogelijk preventief te werk te gaan om destructieve gevolgen van deze risico’s zo veel mogelijk te gaan vermijden. Enkele voorbeelden hiervan zijn risicotaxatie, een de-escalerende communicatie en het opstellen van een signaleringsplan.
Het psychotherapeutisch centrum Rustenburg heeft geen afzonderings- ruimtes of kamers die de vrijheid kunnen beperken van patiënten. Mocht een patiënt toch in een crisis verkeren waarbij deze een gevaar vormt voor zichzelf of anderen dan wordt er nauw samengewerkt met afdeling 51 van het Psychiatrisch Ziekenhuis Onze-Lieve-Vrouw in Brugge of de Eenheid voor Psychiatrische Spoed Interventie (EPSI) in het AZ Sint-Jan.
Overgang verzachten, continuïteit versterken
Wat na een opname? Met die vraag gaan we al vroeg in het traject aan de slag. Soms zijn er specifieke noden buiten het domein van PTC Rustenburg en dan werken we actief aan continuïteit van zorg met als doel de overgang naar huis, vervolgzorg of werk/ school te verzachten. Als we in dit kader samen op pad gaan met patiënten buiten Rustenburg zien we dit als een vorm van zowel ver-reikende als verrijkende zorg. Het samen naar buiten gaan is een meerwaarde voor de patiënt. Omdat we op die manier drempelverlagend en ondersteunend kunnen werken om de patiënt te helpen contact maken met de wereld voorbij PTC Rustenburg. Zo trachten wij patiënten te stimuleren om de verbinding vorm te geven, met hun context maar ook met eventuele volgende hulpverlening.
Er zijn een aantal indicaties:
- De positieve krachtervaring vanuit PTC Rustenburg vasthouden naar de wereld buiten de ziekenhuismuren. bijvoorbeeld door eens mee te gaan naar iemand zijn thuis, een jongere te vergezellen naar school, een bezoek aan de vrijwilligerscentrale of vervolgzorg. Het merendeel van de acties vindt plaats in kader van overgang of transitie in de laatste fase van de opname.
- Om de band met een patiënt te intensifiëren. Een gerichte uitstap kan het onderlinge vertrouwen doen groeien. Het biedt nieuwe ingangspoorten om verder mee aan de slag te kunnen in de opnamecontext.
- Gericht op het symptoomgedrag zoals het exploreren van vermijdingsgedrag in real time. ‘Hoe ontstaat en verloopt de spanning?’
- Na een bepaalde tijd kan gemerkt worden dat Rustenburg, als veilige haven, de enige plaats is waar de patiënt tot rust kan komen. In dat geval kan een interventie buiten Rustenburg een gelegenheid bieden om op een zorgvuldige manier om te gaan met deze potentieel zorgwekkende evolutie.
